W 1992 roku po Konferencji w RIO de JANERIO decyzją ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH ustanowiono dzień 22 marca Światowym Dniem Wody. W grudniu 2003 Zgromadzenie ONZ ustanowiło lata 2005-2015 MIĘDZYNARODOWĄ DEKADĄ dla AKCJI „Woda dla Życia”.
Światowy Dzień Wody, obchodzony co roku 22 marca, ma na celu zwrócenie uwagi na znaczenie słodkiej wody oraz zrównoważonego zarządzania zasobami wody pitnej.
W grudniu 2010 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ ogłosiło rok 2013 Międzynarodowym Rokiem Współpracy w Dziedzinie Wody. Celem Roku jest podniesienie świadomości na temat korzyści płynących ze wzmożonej współpracy w dziedzinie wody.
Międzynarodowy Rok Współpracy w Dziedzinie Wody ma na celu m.in.:
- podniesienie świadomości na temat potrzeby podejmowania działań dążących do wzmożenia międzynarodowej współpracy w dziedzinie wody
- podniesienie świadomości o wyzwaniach stojących przed zarządzaniem wodą w zakresie planowania, dostępu do wody, usług
- promowanie przykładów skutecznej współpracy w dziedzinie wody, poprawa jakości edukacji w kwestii wody
Największe światowe wyzwania dla ludzkości, takie jak zaspokojenie podstawowych ludzkich potrzeb, środowisko naturalne, rozwój socjoekonomiczny oraz zwalczanie ubóstwa, w wielkiej mierze zależą od zasobów wody pitnej.
Dobre zarządzanie zasobami wodnymi jest szczególnym wyzwaniem, ze względu na same właściwości wody: jej nierównomierna dystrybucja czasowa i terytorialna, złożoność cyklu hydrologicznego oraz liczne efekty jego zaburzenia.
Postępująca urbanizacja, zanieczyszczenie środowiska oraz zmiany klimatu zagrażają zasobom wody. Jednocześnie zapotrzebowanie na wodę wzrasta. Woda jest niezbędna przy produkcji żywności, energii, w przemyśle oraz gospodarstwach domowych, przy ciągle rosnącej populacji światowej, obecnie ponad 7 miliardów ludzi.
W 2013 roku, wyznaczonym przez ONZ na Międzynarodowy Rok Współpracy w Dziedzinie Wody, Zjednoczenie Ogólne ONZ uznaje współpracę jako kluczową w wyznaczeniu równowagi pomiędzy potrzebami i priorytetami różnych grup. Współpraca przy równomiernym podziale tego cennego zasobu, może być instrumentem na rzecz pokoju.
W 2012r. hasło Światowego Dnia Wody brzmiało „Bezpieczeństwo Wody i Żywności” (Water and Food Security)
Zapotrzebowanie na wodę na całym świecie ciągle wzrasta. Co prawda woda pokrywa 70% powierzchni Ziemi, ale tylko 2,5% jej zasobów to woda słodka – a tylko 1% słodkiej wody jest dostępny dla człowieka. Szacuje się, że na świecie 1,1 miliarda ludzi nie ma na co dzień dostępu do wody pitnej.
Należy podjąć działania, by:
- ZMNIEJSZYĆ zużycie wody przy jednoczesnym wzroście sprzedaży. Cel firm na 2012 rok to poprawa efektywności zużycia wody o 20% w porównaniu z poziomem z 2004 r.
- PONOWNIE UŻYWAĆ wodę wykorzystywaną w zakładach produkcyjnych i zwracać środowisku oczyszczoną wodę użytkową w ilości niezbędnej dla wspierania rozwoju flory i fauny wodnej.
- ODTWARZAĆ zasoby wody używanej do produkcji napojów poprzez zaangażowanie w istotne dla danego regionu inicjatywy przynoszące korzyści dla środowiska i lokalnych społeczności.
Zasoby wód powierzchniowych Polski szacuje się na około 187 mld m3, co plasuje nasz kraj na 22 miejscu w Europie pod tym względem. W krajach europejskich przeciętne zasoby wód powierzchniowych szacowane są na 4 600 m3 / rok na jednego mieszkańca – 3 razy więcej niż w Polsce.
Dziś 884 milionów ludzi na ziemi jest pozbawionych dostępu do wody spełniającej podstawowe normy czystości. Co siódmy człowiek na świecie cierpi z powodu pragnienia oraz chorób spowodowanych spożyciem skażonej wody. Według WHO półtora miliona dzieci umiera rocznie z powodu chorób związanych z niedostatkiem wody pitnej.
Żywność a woda w produkcji:
- 1 kg pomarańczy – 50 l
- 1 kg jabłek – 70 l
- 1 kg pszenicy – 1500 l
- 1 hamburger – 2400 l
- 1 kg wołowiny – 7000 l
Zgromadzenie Ogólne NZ ogłosiło rok 2008 Międzynarodowym Rokiem Warunków Sanitarnych (rezolucja A/RES/61/192). Głównymi celami obchodów Roku są wzrost świadomości na temat wpływu warunków sanitarnych na życie człowieka i przyspieszenie procesu redukcji ubóstwa.
Na Szczycie Milenijnym w 2000 r. ustalono osiem Milenijnych Celów Rozwoju, które dotyczą: ograniczenia ubóstwa i głodu, zapewnienia edukacji na poziomie podstawowym, promowania równości płci, zmniejszenia umieralności dzieci, poprawy opieki zdrowotnej, ograniczenia rozprzestrzeniania się HIV/AIDS, gospodarowania środowiskiem naturalnym oraz stworzenia porozumienia na rzecz rozwoju. Podczas Światowego Szczytu na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. siódmy cel, dotyczący stosowania zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi, w tym dostępu do czystej wody, został rozszerzony o warunki sanitarne i zakłada, że „do roku 2015 zmniejszy się o połowę liczba ludzi, którzy nie mają dostępu do wody pitnej i do podstawowych systemów sanitarnych”. Poprawa warunków sanitarnych wpłynie na szybsze osiągnięcie pozostałych Milenijnych Celów Rozwoju.
Zdaniem międzynarodowych ekspertów, nadszedł czas działania. Obecnie świat dysponuje odpowiednimi technologiami i wiedzą. Wszyscy powinni współpracować: rządy krajów, samorządy lokalne, organizacje pozarządowe, sektor prywatny i społeczeństwo obywatelskie. Media i opinia publiczna mogą wpływać na liderów politycznych i zachęcać do działania. Szacuje się, że dzięki nakładom w wysokości 10 miliardów dolarów rocznie, przeznaczonym na poprawę warunków sanitarnych na świecie, zmniejszyłaby się do 2015 r. o połowę liczba ludzi, którzy nie mają dostępu do podstawowych systemów sanitarnych. Jeśli środki te byłyby przekazywane co roku, to w ciągu jednej lub dwóch dekad zostałby osiągnięty postęp w tej kwestii. 10 miliardów dolarów rocznie to: mniej niż 1% wydatków światowych przeznaczonych w 2005 r. na wojsko, 1/3 światowych wydatków na wodę w butelkach, roczna suma, jaką Europejczycy przeznaczają na zakup lodów.
Filtrowanie wody
Główną stroną internetową poświęconą Międzynarodowemu Roku Warunków Sanitarnych jest International Year of Sanitation 2008 (http://esa.un.org/iys/index.shtml). Znajdują się tam informacje zachęcające do podejmowania działań oraz przykłady, co można zrobić w kwestii poprawy warunków sanitarnych.
Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ z okazji Międzynarodowego Roku Warunków Sanitarnych
Właściwe warunki sanitarne i dostęp do infrastruktury sanitarnej są jedną z najważniejszych i niedocenianych potrzeb ludzkich. Są niczym innym jak podstawową kwestią zapewniającą godność i prawa człowieka. Są fundamentem rozwoju ekonomicznego i ochrony środowiska. Głęboko wiążą się ze wszystkimi Milenijnymi Celami Rozwoju, a w szczególności tymi, które dotyczą środowiska, edukacji, równości płci, ograniczenia umieralności dzieci i ubóstwa.
Międzynarodowe wysiłki w celu zapewnienia dostępu do infrastruktury sanitarnej nie przyniosły spodziewanych efektów. Dzisiaj ponad 2 miliardy ludzi na całym świecie nie ma dostępu do podstawowych systemów sanitarnych. W krajach rozwijających się około 90% ścieków jest odprowadzanych do nurtów wodnych bez wcześniejszego oczyszczenia, zanieczyszczając wodę pitną. Szacuje się, że każdego tygodnia 42,000 ludzi umiera na choroby spowodowane niską jakością wody i brakiem podstawowych systemów sanitarnych. Taka sytuacja jest niedopuszczalna.
Międzynarodowy Rok Warunków Sanitarnych ogłoszony przez Zgromadzenie Ogólne NZ ma na celu ułatwienie podjęcia globalnych inicjatyw w zakresie dostępu do systemów sanitarnych. Tworzy platformę, która nadaje tej problematyce znaczenie priorytetowe. Umożliwia włączenie kwestii warunków sanitarnych w działania międzynarodowej społeczności. Przyspieszy realizację Milenijnych Celów Rozwoju, które zakładają, że do 2015 r. zmniejszy się o połowę liczba ludzi bez dostępu do wody pitnej i podstawowych warunków sanitarnych.
Inwestowanie w infrastrukturę sanitarną jest jednym z najważniejszych zadań dla każdego kraju. Wydając jednego dolara na poprawę warunków sanitarnych, zaoszczędza się 9 dolarów na wydatki związane ze zdrowiem, edukacją, rozwojem społecznym i gospodarczym.
Ogłaszając Międzynarodowy Rok Warunków Sanitarnych, wzywam społeczność międzynarodową, rządy krajów i społeczeństwa obywatelskie do podjęcia tematu warunków sanitarnych na niespotykaną dotąd skalę. Niech Rok zakończy się globalnymi sukcesami, przynoszącymi niezaprzeczalne, pozytywne zmiany miliardom ludzi, którzy nie mogą korzystać z osiągnięć dobrobytu.
Cele roku
Głównym zadaniem Międzynarodowego Roku Warunków Sanitarnych jest zachęcenie światowej społeczności do włączenia się w realizację celów związanych z poprawą warunków sanitarnych.
Główne cele Międzynarodowego Roku Warunków Sanitarnych to:
- Zwiększenie świadomości i zaangażowania wszystkich organizatorów obchodów Roku. Wpłynie to na poprawę warunków sanitarnych i tym samym pomoże w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju w obszarach takich jak: zdrowie, równość płci, edukacja, zrównoważony rozwój, postęp ekonomiczny i środowisko naturalne. Organizatorzy będą między innymi monitorować dane dotyczące warunków sanitarnych oraz zbierać informacje o konkretnych działaniach w poszczególnych krajach.
- Zmobilizowanie rządów państw i administracji lokalnej, instytucji finansowych, sektora usług, grup społecznych, sektora prywatnego i agend ONZ do szybkiego wypracowania porozumień w kwestii poprawy warunków sanitarnych. Porozumienia te powinny uwzględniać finansowanie rozwoju i wykorzystanie tradycyjnych rozwiązań dla danego kraju.
- Tworzenie i wdrażanie programów oraz polityk krajowych i międzynarodowych dotyczących poprawy warunków sanitarnych.
- Wzmocnienie organizacji pozarządowych, instytutów naukowych i badawczych oraz innych podmiotów, by mogły opracowywać i wdrażać programy związane z wodą i systemami sanitarnymi. Włączenie tematyki warunków sanitarnych w programy dotyczące higieny, gospodarstw domowych i szkół (na przykład korzystanie z toalet, umywalek, pryszniców). Promowanie zagadnień związanych z warunkami sanitarnymi wśród społeczności lokalnej, zwłaszcza wśród kobiet.
Wpływ warunków sanitarnych na godność człowieka i rozwój społeczny
Warunki sanitarne przyczyniają się do zapewniania godności, prywatności oraz bezpieczeństwa, szczególnie kobiet i dziewcząt. Świadczą o statusie społecznym. Odpowiednie warunki sanitarne w szkołach pozwalają dzieciom, zwłaszcza dziewczętom w okresie dojrzewania, na kontynuację nauki. Ograniczony dostęp do toalet może spowodować wzrost chronicznych obstrukcji. Przyczynia się również do tego, iż kobieta staje się bezbronna wobec przemocy, kiedy zmuszona jest do wypróżniania się podczas zmroku w ustronnych miejscach. Wprowadzenie udogodnień sanitarnych jest korzystne dla całej społeczności, a przede wszystkim dla kobiet i dziewcząt.
Wpływ warunków sanitarnych na rozwój ekonomiczny
Poprawa warunków sanitarnych ma wpływ na rozwój ekonomiczny oraz redukcję ubóstwa. Bez udoskonalenia warunków sanitarnych nie zostanie osiągnięty żaden z Milenijnych Celów Rozwoju.
Wydając jednego dolara na poprawę warunków sanitarnych, zaoszczędza się ponad 7 dolarów na wydatki związane ze zdrowiem, edukacją, rozwojem społecznym i gospodarczym.
Wpływ warunków sanitarnych na środowisko
Odpowiednie pozbywanie się ekskrementów zabezpiecza jakość źródeł wody pitnej. Wtórne użycie kompostu w rolnictwie przynosi korzyści nie tylko dla środowiska, ale także ekonomiczne.
- Każdego tygodnia 42,000 osób umiera na skutek chorób spowodowanych niską jakością wody i brakiem podstawowych systemów sanitarnych.
- Około 90% ścieków jest odprowadzanych do nurtów wodnych bez wcześniejszego oczyszczenia.
- Ponad 200 milionów ton odpadków wytworzonych przez człowieka oraz niezliczone ilości wody nie są gromadzone i oczyszczane, tym samym szkodzą środowisku i zagrażają milionom ludzi, powodując choroby i przyczyniając się do nędzy.
Wpływ warunków sanitarnych na zdrowie człowieka
Poprawa warunków sanitarnych ogranicza zachorowalność i liczbę zgonów spowodowanych między innymi cholerą, ostrą biegunką i zapaleniem płuc, zapobiega również niedożywieniu.
- Ponad 2,6 miliardów ludzi, w tym prawie miliard dzieci, nie ma dostępu do podstawowych systemów sanitarnych.
- Co 20 sekund umiera dziecko na skutek złych warunków sanitarnych. Każdego roku można zapobiec śmierci 1,5 miliona osób.
Dla większości z nas swobodny dostęp do wody pitnej jest czymś oczywistym. Każdego dnia zużywamy olbrzymie jej ilości – gotując, myjąc się, piorąc, zmywając. Świadomość, że życiodajny płyn pokrywa 71 procent powierzchni globu powoduje, iż traktujemy go jako dobro nieograniczone i ogólnodostępne. Tymczasem jedynie 2,5% światowych zasobów wody to woda słodka a mniej niż jedna setna procenta to woda pitna.
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) około 1,1 miliarda ludzi nie ma dostępu do wody spełniającej podstawowe normy czystości – oznacza to, że jedna szósta mieszkańców Ziemi cierpi z powodu pragnienia i chorób wywołanych spożywaniem zanieczyszczonej wody. Jedynie 2% z nich żyje w Europie; 65% pochodzi z Azji, 27% z Afryki. Omawiany kryzys ma wiele oblicz. Dla wielu społeczności oznacza wysiłek codziennego pokonywania wielkich odległości aby zdobyć wystarczającą ilość wody – czystej lub zanieczyszczonej. Dla innych, oznacza cierpienie z pragnienia, niedożywienia i chorób.
Polska zaliczana jest do państw o ubogich zasobach wody, szacuje się je na ok 187 mld m3, co w przeliczeniu na jednego mieszkańca daje 1800 m3 rocznie (22 miejsce w Europie).
Brak dostępu do wody pitnej nie uśmierca w sposób spektakularny i czytelny dla opinii publicznej jak powodzie, trzęsienia ziemi i wojny. Jego ofiary odchodzą w ciszy – są to przede wszystkim noworodki i dzieci zamieszkujące zarówno obszary rolnicze, jak i slumsy wielkich miast. Według szacunków WHO każdego dnia około 6 tysięcy dzieci umiera z powodu chorób związanych z niedostatkiem czystej wody. Oznacza to, że co 15 sekund umiera jedno dziecko. Organizacja Narodów Zjednoczonych szacuje, że dziecko urodzone w kraju rozwiniętym konsumuje 30-50 razy więcej wody niż dziecko, które przyszło na świat w kraju rozwijającym się.
- burza w szklance wody – wiele hałasu o nic
- robić wodę z mózgu – celowo wprowadzać kogoś w błąd
- cicha woda brzegi rwie – osoba, która wydaje się z pozoru cicha, nieśmiała, mało towarzyska, może się okazać w rzeczywistości zupełnie inna – energiczna, zabawna, towarzyska
- w gorącej wodzie kąpany – impulsywny, porywczy, niecierpliwy
- wpaść z deszczu pod rynnę – znaleźć się w sytuacji jeszcze gorszej niż poprzednia
- spływać jak po kaczce – coś przykrego nie robi na kimś wrażenia, nie wywiera na kogoś wpływu
- krew nie woda – czyjeś zachowanie świadczy o jego żywiołowym temperamencie
- z dużej chmury mały deszcz – końcowy wynik bywa niewspółmiernie mały w stosunku do oczekiwanego
- przepaść jak kamień w wodę – zniknąć niespodziewanie i nie pojawiać się
- podobni jak dwie krople wody – bardzo do siebie podobni, niemalże identyczni
Jednym z najnowocześniejszych sposobów naprawy rurociągów jest rekonstrukcja uszkodzonych odcinków rurociągów za pomocą rękawa , który zostaje wprowadzony metodą bezwykopową do zniszczonego rurociągu. Dzięki niemu uzyskuje się jednolity odcinek z rękawem dokładnie przylegającym od wewnątrz do uszkodzonego lub zniszczonego przewodu.
Proces ten jest opłacalny ekonomicznie i szybki w realizacji, przy czym może być stosowany w różnych warunkach technologicznych. Rękaw używany jest do renowacji przewodów komunalnych tj. deszczowych, ogólnospławnych, sanitarnych jak i instalacji przemysłowych. Naprawione przewody mogą być wykonane z dowolnego materiału tj. betonu, kamionki, żeliwa, stali, azbestocementu, tworzyw sztucznych itp.
Nie bez powodu na najlepsze pomysły wpadamy w wannie podczas kąpieli lub pod prysznicem, który jest dla nas zastrzykiem energii. Woda potrafi wyciszyć myśli, uspokoić ciało i dać nam chwilę oddechu, zatrzymując galopującą rzeczywistość.
Woda jest niezbędna do życia – wie o tym każdy. Jednak nie zawsze zdajemy sobie sprawę, jakie ukojenie, harmonię i piękno potrafi w nas wyzwolić. W wodzie czujemy się zrelaksowani, zmęczone mięśnie odpoczywają, a wycieńczony umysł regeneruje siły.
Woda to najbardziej znaczący ilościowo składnik ciała ludzkiego. Wszystkie procesy organizmu zachodzą w środowisku wodnym. Właściwe nawodnienie to jeden z podstawowych warunków prawidłowego funkcjonowania organizmu. Odgrywa ono ważną rolę w większości reakcji biochemicznych, zachodzących w ludzkim ciele. Tkanka mięśniowa składa się przecież głównie z wody. Zawarta we krwi i płynach organicznych, rozprowadza pokarm oraz energię po całym organizmie. Przepływ wody umożliwia aktywne życie.
W wodzie poprawia się krążenie krwi oraz dotlenienie mięśni. Dźwięk płynącej wody z prysznica lub z kranu wpływa rozluźniająco i kojąco.
Na co dzień szukamy szybkich sposobów na ukojenie nerwów, na uspokojenie szaleńczego tempa, jakie narzucają nam dzisiejsze standardy życia. Jednocześnie, coraz częściej staramy się żyć w zgodzie z naturą i potrzebami własnego ciała i duszy. Coraz bardziej popularne stają się zabiegi hydroterapii, które można przeprowadzić w zaciszu domowej łazienki. Podstawą tu jest oczywiście woda i umiejętne korzystanie z jej dobrodziejstw. Przynosi ona wspaniałe ukojenie nadwerężonym zmysłom, oczyszcza ciało i duszę, łagodzi objawy stresu i bólu, którego wrażenie zmysłowe i emocjonalne powstaje pod wpływem różnych bodźców. W psychologii ból jest nazywany instynktem, który prowadzi do uruchomienia odpowiednich form zachowań w celu jego usunięcia. Dzięki wodzie możemy go zniwelować i sprawić, że poczujemy się lekko i rześko. Woda przyniesie nam ukojenie i radość. Wymyje wewnętrzne napięcia i niepożądane wrażenia.
Ciepła kąpiel podnosi ciśnienie krwi, powoduje, że przepływa ona szybciej, dotleniając każdy fragment ciała. Czujemy się wtedy wypoczęci i gotowi do podejmowania dalszych wyzwań.
Z kolei letni prysznic zmniejsza dyskomfort po ciężkim treningu, kiedy nadwerężone mięśnie odmawiają posłuszeństwa. Im chłodniejsza woda, tym kwas mlekowy odpowiedzialny za stany zapalne mięśni (czyli ich ból następnego dnia) jest szybciej usuwany z organizmu. Lekarze sportowi polecają taką formę regeneracji.
Środowisko wodne ma także znakomity wpływ na osoby, które większość czasu spędzają za biurkiem. Zastałe, skurczone mięśnie idealnie wracają do pełnej sprawności pod wpływem ciepłej wody. Dodatkowo naprzemienny (raz ciepły, raz zimny) strumień spod prysznica puszczony na plecy w okolice karku i barków jest fantastycznym zamiennikiem dla masażu, gdy nie mamy na niego czasu. Po takiej kąpieli gromadzony przez kilka godzin stres spływa wraz z wodą.
Woda sprzyja inspiracjom i powstawaniu nowych idei. Jednostajny szum prysznica uspokaja gonitwę myśli, pozwalając na ich uporządkowanie. Kiedy nasze ciało znajduje się w komfortowych warunkach, umysł osiąga stan pełnego relaksu, serce pompuje odpowiednio dużo krwi, a tkanki są dotlenione, to jest to moment, w którym mózg działa najefektywniej.
Strefa wody to bezkresne królestwo łagodnych odcieni emocji. Podczas wielu terapii psychologicznych radzi się, aby biorąc kąpiel odpłynąć myślami do miejsc, które budzą pozytywne skojarzenia, w których się było, lub które chciałoby się odwiedzić. W takich warunkach każdy może poczuć ogarniającą, łagodną falę zadowolenia.
Jak oszczędzać wodę
Brak wody to problem, który wydaje nam się kompletnie nierealny. Woda jest wszędzie zarówno w kranach jak i w sklepach. Trudno problemem braku wody motywować jej oszczędzanie. Pozostaje jednak kwestia oszczędności finansowej, która wiele osób może zainteresować poniższymi wskazówkami.
- Wycieki wody – są odpowiedzialne za 13% zużycia wody. Możesz sprawdzić swoją instalację zakręcając wszystkie kurki i sprawdzając czy wskazanie licznika zmieniło się w przeciągu godziny od zakręcenia wody.
- Kapiące krany potrafią nakapać ponad litr wody dziennie. Mnożąc to przez ilość kranów oraz ilość dni w okresie rozliczeniowym, może się okazać, że zarobisz kolejne 10-20zł.
- Cieknące toalety są cichymi pożeraczami wody. Wsadź do zbiornika z wodą kolorową kostkę toaletową i sprawdź czy po ściankach sedesu nie uciekają Ci pieniądze!
- Woda używana do mycia rąk i naczyń wcale nie musi być lana w hurtowych ilościach. Zamontuj sitko do rozpraszania strumienia oraz inne dodatki nadmuchujące strumień wody, a zobaczysz, że ręce są tak samo czyste przy mniejszym zużyciu wody.
- Zamontuj rozpraszające sitka w swoim prysznicu. Możesz zaoszczędzić nawet połowę wody na każdej kąpieli.
- Myj owoce i warzywa w misce z wodą a nie pod kranem.
- Zamiast gotowania warzyw wsadź je do mikrofali (podobno zachowuje się w ten sposób więcej składników odżywczych).
- Nie myj podwójnie naczyń. Korzystaj ze zmywarki bez wstępnego mycia w zlewie.
- W ogrodzie stosuj ściółkę przykrywającą ziemię. Zapobiega ona jej wysuszaniu i zachowuje więcej wody
- Korzystaj z nawadniania ziemi poprzez wkopane w nią dozowniki wody zamiast oblewać powierzchnię gruntu
Większość ludzi o wodzie wie tylko tyle, że jest ona niezbędna do życia. Każdy człowiek zbudowany jest w około 50-70% z wody. Bez wody więc możemy przeżyć tylko kilka dni, bez jedzenia natomiast możemy przetrwać znacznie dłużej. Już 10% utraty wody powoduje całkowitą niezdolności do wykonywania jakiejkolwiek funkcji fizycznej. Gdy strata przekracza 20-22%,człowiek umiera.
Tyle podstawowych danych na temat tego, jaka ważna jest dla nas woda.
Woda od najdawniejszych czasów fascynowała swoimi właściwościami naukowców, ale i zwykłych ludzi. Jednym ze znakomitych badaczy właściwości wody był Victor Schauberger urodzonym w 1885 r. Był on leśnikiem i jednocześnie miłośnikiem przyrody. Twierdził on, ze cywilizacja pozyskuje energię w najgorszy z możliwych sposób, tj. wyłącznie z procesów spalanie, co powoduje niszczenie środowiska naturalnego. Dowodził on, że istnieją inne sposoby wykorzystania energii w taki sposób, aby nie niszczyć swojego otoczenia. Obserwując wodę i przepływające pstrągi, zauważył on, że wyskakują one na kilka metrów pionowo w górę, nawet pokonując siłę wodospadu. Doszedł do wniosku, że opadająca woda wytwarza wir, który wyrzuca pstrąga w kierunku przeciwnym. Podobnie zachowują się ptaki, które umieją wykorzystać energię wirów w powietrzu. Schauberger godzinami obserwował wodę i udało mu się zdobyć bardzo dużą wiedzę na ten temat. Doszedł on do wniosku, że woda płynie ruchem spiralnoskrętnym raz w lewo raz w prawo uzyskując w ten sposób energię. Na podstawi tych obserwacji opracował on system spławiania drewna rzeką. Stworzył wiec system kanałów do holowania drewna, które działały nawet w warunkach niewielkiej ilości wody. Koniec wielkiego wynalazcy był bardzo smutny. Po wojnie Amerykanie zaproponowali mu wspólne badania nad implozją, na co chętnie się zgodził. Jednak później zaproponowano mu pracę dla sektora militarnego. Nie zgodził się na to, wiec zmuszono go do podpisania dokumentu w którym zobowiązuje się nigdy nie będzie prowadzić badań nad implozją. To co było później otacza tajemnica, bo w bardzo krótkim czasie po owych wydarzeniach Schauberger zmarł a jego prace ukryto w archiwach armii amerykańskiej. Schauberger twierdził, że póki woda płynie w sposób naturalny, nie można narzekać na jej jakość. Tą ulepszoną przez człowieka i płynącą w rurach nazywał wodą „martwą”.
Johann Grand dokonał bardzo ciekawych odkryć związanych z wodą. Eksperymentował z magnetyzmem odkrył on, że woda może przenosić energię z generatora magnetycznego uzyskując wysoką częstotliwość. Po jakimś czasie wyszło na jaw, że „ożywiona” w ten sposób woda leczy choroby nawet te bardzo poważne i przewlekłe. To niespodziewane odkrycie zrobiło z Grandera człowieka bardzo majętnego. Opatentował swój energetyzator i zaczął go sprzedawać. popyt na urządzenie okazał się bardzo duży, ponieważ woda, która płynie w wodociągach, nawet jeśli pochodzi z dobrego źródła, traci swoje naturalne siły w skutek tarcia, ciśnienia i transportu rurami. Metoda Grandera polegała na tym, aby przywrócić wodzie jej naturalną energię i informację za pomocą magnetyzmu.
Pamięć wody odkrył Jasques Benvenista, który z zawodu był lekarzem. Któregoś dnia przypadkowo stwierdził, ze reakcję alergiczną białych ciałek krwi wywołał alergen zbyt rozcieńczony, aby móc spowodować jakąkolwiek negatywną reakcję organizmu. jego badania powtórzono w pięciu laboratoriach, w czterech krajach: Francji, Izraelu, Włoszech i Kanadzie. Wynik był jednoznaczny : Wykryto reakcję alergiczną komórek na alergen, który był tak rozcieńczony, że w zasadzie nawet nie można było mówić o tym, że były tam jakieś rozpuszczone cząsteczki. W ten sposób Benvenista udowodnił słuszność założeń homeopatii. T tego wynika, że woda jest jednocześnie bankiem i przekaźnikiem danych. Pamięć wody wykorzystywana przez homeopatów ma też negatywne aspekty. Woda jako bank danych przechowuje także negatywne informacje, które są niekorzystne dla człowieka ( przecież woda w obecnych czasach styka się z różnymi trującymi chemikaliami).
Badania nad wodą przeprowadzał także Theodor Schwenk, który obserwował próbki wody i dowiódł, ze woda zdrowa ze źródła ma właściwości tworzenia wirów czego nie stwierdzono w wodzie zanieczyszczonej. Stwierdził także ,że w próbce wody wzory wirów zmieniają się w zależności od faz księżyca. Eksperymenty wykazały, że woda zanieczyszczona nie reaguje na wpływ księżyca, jest apatyczna, martwa.
Doktor Emoto wykazał, ze możemy samemu ożywić wodę przesycając ją swoimi pozytywnymi myślami lub modlitwą. Innym sposobem jest nabycie zwykłego kryształu górskiego i włożyć do dzbanka z wodą, aby tam poleżał. Raz w miesiącu, najlepiej w fazie pełni Księżyca, należy kryształ wystawić na powietrzu, gdzie zakumuluje energię Kosmosu, aby później przekazał wodzie. Dzięki temu zburzone przez zanieczyszczenia cząsteczki wody staną się uporządkowane.